otaczać czcią

См. также в других словарях:

• cześć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głęboki szacunek, poważanie, uszanowanie (dla kogoś, czegoś); także okazywanie tego uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dla kogoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szanować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, szanowaćnuję, szanowaćnuje, szanowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować postawę szacunku wobec kogoś, czegoś; odnosić się do kogoś, czegoś z szacunkiem; otaczać czcią,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… …   Słownik języka polskiego

• uwielbiać — ndk I, uwielbiaćam, uwielbiaćasz, uwielbiaćają, uwielbiaćaj, uwielbiaćał, uwielbiaćany rzad. uwielbić dk VIa, uwielbiaćbię, uwielbiaćbisz, uwielbiaćbij, uwielbiaćbił, uwielbiaćbiony «otaczać kogoś, coś czcią i miłością; czcić, ubóstwiać»… …   Słownik języka polskiego

• wielbić — ndk VIa, wielbićbię, wielbićbisz, wielbićbij, wielbićbił, wielbićbiony 1. «otaczać kogoś czcią i miłością; uwielbiać» Wielbić wybrankę swego serca. Wielbić piękno przyrody. 2. przestarz. «wysławiać, wychwalać» …   Słownik języka polskiego

• wielbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wielbićbię, wielbićbi, wielbićbij, wielbićbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} otaczać kogoś lub coś czcią, wzniosłą miłością; uwielbiać, ubóstwiać, czcić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielbić poezję, sztukę, przygodę. Wielbić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień